- quianam
- quĭănăm, adv. interr.
pourquoi donc? --- Enn. An. 130 ; 264 ; Virg. En. 5, 13 ; 10, 6.
- cf. gr. τί γάρ.
* * *quĭănăm, adv. interr. pourquoi donc? --- Enn. An. 130 ; 264 ; Virg. En. 5, 13 ; 10, 6. - cf. gr. τί γάρ.* * *Quianam, pen. cor. Interrogatiuum, pro Quare, vel cur. Plaut. Nimis otiosum arbitror hominem esse te. D. quiaNam arbitrare? Pourquoy?
Dictionarium latinogallicum. 1552.